Persian Translation of Prime Minister Netanyahu's speech before the US Congress | سخنرانی نخست وزیر بنیامین نتانیاهو در کنگره:

The Prime Minister of Israel رئیس پارلمان جان بینر ، رئیس حزب اکثریت سنا میچ مک کانل، رئیس حزب اقیلت پارلمان نانسی پلوسی ، رئیس حزب اکثریت پارلمان کوین مک کارتی، و با عرض احترام حضور سناتور، رهبر دموکرات هری رید. هری، از این که شما را بار دگر سر پا می بینم خوشحالم. به نظر من این اصطلاح که می گویند خواستن توانستن است صحت دارد. دوستان، من بسیار افتخار می کنم که این فرصت به من داده شده است تا برای سومین بار در مهمترین نهاد قانون گذاری جهان یعنی کنگره آمریکا صحبت کنم. از همه شما برای این که امروز این جا حضور یافتید تشکر می کنم. مطلع هستم که سخنرانی من بسیار بحث انگیز شده است. بسیار متأسفم که برخی حضور من در اینجا را کاری سیاسی تلقی می کنند. من به هیچ عنوان چنین قصدی نداشتم. من می خواهم از شما دموکراتها و جمهوری خواهان برای حمایت مشترک تان از اسرائیل در سالها و دهه های متمادی تشکر کنم. می دانم صرف نظر از اینکه در کدام طرف سالن باشید حامی اسرائیل هستید. ائتلاف فوق العاده بین اسرائیل و ایالات متحده، همیشه فراتر از مسائل سیاسی بوده است. این مسئله باید همواره فراتر از مسائل سیاسی باشد زیرا آمریکا و اسرائیل، ما ، سرنوشت مشترکی داریم، سرنوشت سرزمین های موعودی که آزادی را گرامی بدارند و امیدبخش باشد. اسرائیل از حمایت مردم آمریکا و روسای جمهور آمریکا از هری ترومن گرفته تا باراک اوباما، سپاسگزار است. ما از همه کارهایی که رئیس جمهور اوباما برای اسرائیل انجام داده است قدردانی می کنیم. برخی از این اقدامات کاملاً شناخته شده است، مانند تقویت همکاری امنیتی و تبادل اطلاعات امنیتی، و مخالفت با قطعنامه های ضداسرائیل در سازمان ملل متحد. برخی از کارهایی که رئیس جمهور برای اسرائیل انجام داده است کمتر شناخته شده است. در سال 2010 که جنگل کارمل آتش گرفت من با او تماس گرفتم و او بلادرنگ موافقت کرد که به درخواست من برای ارسال کمک فوری پاسخ مثبت بدهد. در سال 2011، سفارت ما در قاهره محاصره شد و او باری دیگر در شرایط زمانی حساس به ما کمک اساسی کرد. یا حمایت او از ما با ارائه سامانه های بیشتر رهگیری موشک در عملیات تابستان سال گذشته ما علیه تروریستهای حماس. در هریک از این مواقع که من با رئیس جمهور تماس گرفتم او در کنار ما بود. و برخی از کارهایی که رئیس جمهور برای اسرائیل انجام داده است ممکن است هرگز علنی نشود زیرا مربوط می شود به برخی حساس ترین و راهبردی ترین مسائل بین رئیس جمهور آمریکا و نخست وزیر اسرائیل. اما من این را می دانم، و همیشه قدردان رئیس جمهور اوباما برای این حمایت ها خواهم بود. و اسرائیل از شما، کنگره آمریکا، برای حمایت تان، حمایت از ما به صورت های گوناگون سپاسگزار است، به خصوص برای کمک نظامی و دفاع موشکی سخاوتمندانه شما، منجمله گنبد آهنین. تابستان گذشته، میلیون ها اسرائیلی از خطر هزاران راکت حماس در امان ماندند زیرا این گنبد عظیم در ساخت گنبد آهنین مان به ما کمک کرد. سپاسگزارم آمریکا. برای هر آنچه که برای اسرائیل انجام داده ای سپاسگزارم. دوستان، من امروز، به عنوان نخست وزیر اسرائیل، در اینجا حضور یافته ام تا درباره مسئله ای که می تواند بقای کشورم و آینده مردم من را مورد تهدید قرار دهد با شما صحبت کنم: تلاش ایران برای دستیابی به سلاح هسته ای. ما ملت کهنی هستیم. طی تاریخ 4000 ساله مان، بسیاری همواره سعی کرده اند مردم یهودی را از بین ببرند. فردا شب، ما به مناسبت تعطیلات یهودی پوریم کتاب استر را خواهیم خواند. ما درباره ما یک نایب السلطنه قدرتمند پارسی به نام هامان می خوانیم که دسیسه چینی کرده بود تا ملت یهود را حدود 2500 سال پیش نابود کند. اما یک زن شجاع یهودی، ملکه استر، این دسیسه را فاش کرد و به یهودیان این فرصت را داد تا آنها بتوانند از خودشان درمقابل دشمنانشان دفاع کنند. این دسیسه خنثی شد. مردم ما نجات یافتند. امروز یک فرمانروای مقتدر دیگر و باز هم از ایران، قصد نابودی ما یهودیان را دارد. رهبر معظم ایران آیت الله خامنه ای سرچشمه دیرینه ترین نفرت، دیرینه ترین نفرت یهودستیزی با جدیدترین فناوری است . او توییت می کند که اسرائیل باید نابود شود – او توییت می کند . می دانید، در ایران، اینترنت آزاد وجود ندارد. اما او به زبان انگلیسی توییت می کند که اسرائیل باید نابود شود. افرادیکه معتقدند که ایران کشور اسرائیل را تهدید می کند و نه ملت یهودی را ، باید به سخنان حسن نصرالله رهبر حزب الله گوش کنند که اصلی ترین سازمان تروریستی تحت حمایت ایران است. او گفته است: اگر همه یهودیان در اسرائیل جمع شوند، زحمت ما برای پیداکردن آنها در سراسر جهان کم می شود. اما رژیم ایران فقط مشکل برای یهودیان نیست، همان طور که رژیم نازی فقط مشکل یهودیان نبود. 6 میلیون یهودی که توسط نازی ها کشته شدند فقط ذره ای از 60 میلیون نفری هستند که در جنگ جهانی دوم کشته شدند. به همین ترتیب، حکومت ایران تهدید جدی است، نه تنها برای اسرائیل، بلکه برای صلح در کل دنیا. برای درک این که ایران با در دست داشتن سلاح هسته ای تا چه حد می تواند خطرناک باشد، ما باید ماهیت این رژیم را کاملاً درک کنیم. ایرانی ها مردمانی بسیار با استعداد هستند. آنها وارثین یکی از تمدن های برتر جهان هستند. اما در سال 1979، آنها در دام افراطیون مذهبی افتادند – افراطیون مذهبی که در اسرع وقت دیکتاتوری تاریک و ظالمانه ای را بر آنها تحمیل کردند. در همان سال، افراطیون برای ایران یک قانون اساسی جدید تدوین کردند. طی این قانون اساسی سپاه پاسداران نه تنها موظف به پاسداری از مرزهای ایران، بلکه مسئول ماموریت ایدئولوژیک جهاد نیز شد. بنیانگذار این رژیم، آیت الله خمینی، پیروان خود را تشویق و ترغیب کرد که "انقلاب را به سراسر دنیا صادر کنند". ومن این جا در واشنگتن دی سی ایستاده ام و این تفاوتی چشمگیر است. سنگ بنای آمریکا نویدبخش زندگی، آزادی و دستیابی به خوشبختی است. سنگ بنای تاسیس ایران وعده دهنده مرگ، ظلم، و جهاد طلبی است. و با توجه به این که کشورها در سراسر خاورمیانه در آستانه فروپاشی هستند، ایران هم دقیقاً از این خلا استفاده می کند تا به این منظور خود برسد. آدم کشان ایران در غزه، نوکران آن در لبنان، سپاه پاسداران آن در بلندی های جولان از سه طرف اسرائیل را در چنگال وحشت قرار داده اند. با پشتیبانی ایران، اسد مردم سوریه را قتل عام می کند. با پشتیبانی ایران، نیروهای غیرنظامی شیعه در عراق مشغول به وحشی گری هستند. با پشتیبانی ایران، حوثی ها در حال در دست گرفتن کنترل یمن هستند و تنگه های راهبردی در دهانه دریای سرخ را تهدید می کنند، همچنین تنگه هرمز که دومین گلوگاه نفتی جهان را به ایران داده است . هفته گذشته ایران نزدیک تنگه هرمز، رزمایشی نظامی انجام داد و یک ماکت ناوهواپیمابر آمریکا را منهدم کرد. این اتفاق فقط یک هفته پیش رخ داد یعنی زمانی که با ایالات متحده در حال مذاکرات هسته ای بودند. اما متاسفانه طی 36 گذشته، حملات ایران علیه ایالات متحده اصلا حملات ماکتی نبوده است. و اهداف این حملات کاملا واقعی بوده است. ایران دهها آمریکایی را در تهران به گروگان گرفت، صدها سرباز و ملوان آمریکایی را در لبنان کشت، و مسئول کشتار و معلولیت هزاران زن و مرد نظامی آمریکایی در عراق و افغانستان بود. فراتر از خاورمیانه، ایران آمریکا و متحدین آن را از طریق شبکه ترور جهانی خود مورد حمله قرار می دهد. ایران مرکز اجتماعات یهودی و سفارت اسرائیل در بوئنس آیرس را منفجر کرد. به القاعده در بمب گذاری در سفارت های آمریکا در آفریقا کمک کرد. حتی تلاش به ترور سفیر عربستان در همین جا، در واشنگتن دی سی، کرد. در خاورمیانه، ایران چهار پایتخت عربی، بغداد، دمشق، بیروت و صنعا را تحت سلطه خود درآورده است. و اگر خشونت ایران تحت کترل قرار نگیرد، بدون شک شاهد اتقافات دیگری نیز خواهیم بود. بنابراین، حال که بسیاری امیدوار هستند که ایران به جامعه بین الملل ملحق شود، ایران سرگرم بلعیدن ملت ها است. ما باید همگی در کنار هم بایستیم تا مانع رژه فاتحانه، به رخ کشیدن قدرت و تروریسم ایران شویم. دو سال پیش، به ما گفته شد تا به حسن روحانی رئیس جمهور و ظریف وزیر امورخارجه ایران فرصت داده شود تا تغییرات و اعتدال را در ایران بوجود بیاورند. چه تغییراتی! چه اعتدالی! دولت روحانی همجنس گرایان را دار می زند، مسیحیان را آزار می دهد، خبرنگاران را زندانی می کند و بیش از پیش زندانیان را اعدام می کند. سال گذشته، همین ظریف که دیپلمات های غربی را شیفته خود می سازد یک تاج گل روی قبر عماد مغنیه گذاشت. عماد مغنیه مغز متفکر تروریستی است که بیش از هر تروریست دیگربه علاوه بن لادن، خون آمریکایی ها را ریخته است. آیا کسی از او در این مورد سوال می کند؟ حکومت ایران مثل قبل تندرو است، شعار "مرگ بر آمریکا"، همان آمریکایی که ایران آن را شیطان بزرگ می خواند، را با صدای بلندتر ادا می کند. این نباید تعجب آور باشد زیرا ایدئولوژی رژیم ایران به شدت در اسلام ستیزه گر ریشه دارد. به همین علت است که این رژیم همواره دشمن آمریکا خواهد بود. فریب نخورید. مبارزه میان ایران و دولت اسلامی عراق و شام(داعش) ، ایران را به دوست آمریکا تبدیل نمی کند. ایران و دولت اسلامی عراق و شام با هم برای تخت و تاج اسلام ستیزه گر رقابت می کنند. یکی خود را جمهوری اسلامی می خواند و دیگری خودش را دولت اسلامی می خواند. اما هر دوی آنها می خواهند امپراتوری شبه نظامی اسلام را ابتدا در منطقه و بعد در کل جهان تحمیل کنند. آنها فقط در یک مورد با هم اختلاف دارند، که چه کسی حاکم این امپراتوری باشد. در این جنگ خونین برای تخت و تاج، جایی برای آمریکا یا اسرائیل وجود ندارد، هیچ صلحی برای مسیحیان، یهودیان یا مسلمانانی که نمی خواهند در کیش اسلامی قرون وسطایی سهیم باشند، یا برای حقوق زنان و یا آزادی برای همگان. بنابراین، وقتی صحبت از ایران و داعش به میان می آید، دشمن دشمن شما، دشمن شما است نه دوست شما. تفاوت در این است که داعش مسلح به چاقوی قصابی، سلاح های غصب شده و یوتیوب است، در حالی که ایران به زودی می تواند مجهز به موشک های بالیستیک بین قاره ای و بمب اتمی باشد. ما باید همواره به خاطر داشته باشیم – یک بار دیگر این را می گویم- که بزرگ ترین خطری که دنیای ما با آن مواجه است پیوند اسلام ستیزه جو با سلاح های هسته ای است. شکست داعش و این که بگذاریم ایران سلاح هسته ای داشته باشد به معنی پیروزی در نبرد ولی شکست در جنگ است. ما نباید اجازه دهیم چنین اتفاقی بیافتد. اما دوستان من، در صورتی که ایران به توافق کنونی، به توافقی که قرار است بپذیرد، دست پیدا کند، چنین اتفاقی رخ خواهد داد. این توافق مانع ایران از توسعه سلاح های هسته ای نخواهد شد. برعکس به ایران این ضمانت را خواهد داد که به آن سلاح ها، به مقادیر زیاد دست پیدا کند. اجاز بدهید دلیل آن را توضیح دهم. با اینکه توافق نهایی امضاء نشده است، ولی در عین حال برخی از موارد هر توافق احتمالی در حیطه اطلاعات عموم هستند. نیازی به سازمان های اطلاعاتی و سرویس های مخفی برای دانستن این نیست. می توانید در گوگل آن را ببینید. با نبود تغییراتی چشمگیر، مطمئناً هر توافقی با ایران، شامل دو مصالحه عمده با آن خواهد بود. اولین مصالحه با ایران باعث می شود این کشور زیرساخت های عظیم هسته ای خود را نگه دارد که مدت زمان فرار هسته ای کوتاهی برای ساخت بمب در اختیار این کشور قرار می دهد. زمان برای فرار هسته ای زمانی است که یک کشور برای ذخیره میزان اورانیوم یا پلوتونیوم کافی برای ساخت بمب داشته باشد. براساس توافق، هیچکدام از تاسیسات هسته ای برچیده نخواهد شد. هزاران سانتریفیوژی که برای غنی سازی اورانیوم به کار می رفت، همچنان فعال خواهند بود. هزاران سانتریفیوژ دیگر به صورت موقت متوفق خواهند شد، ولی از میان برده نخواهند شد. به همین دلیل که برنامه هسته ای ایران تا حد زیادی به قوه خود باقی خواهد ماند، زمان فرار هسته ای آن بسیار کوتاه خواهد بود – طبق ارزیابی ایالت متحده حدود یک سال، یا طبق ارزیابی اسرائیل حتی کوتاه تر از این. و اگر از فعالیت ایران برای دستیابی به سانتریفیوژهای پیش رفته تر، و سانتریفیوژهای سریع تر و سریع تر ممانعت نشود، این زمان فرار هسته ای بسیار کوتاه تر خواهد شد. درست است که برخی محدودیت های خاص روی برنامه اتمی ایران اعمال خواهد شد و پایبندی ایران بر این محدودیت ها تحت نظارت بازرسان بین المللی خواهد بود، ولی مشکل اینجا است. بازرسان نقض سند را ثبت می کنند، ولی آن را متوقف نمی کنند. هنگامی که کره شمالی به سوی ساخت بمب اتمی رفت بازرسان مطلع بودند ولی این مسئله باعث توقف چیزی نشد. کره شمالی دوربین ها را خاموش کرد و بازرسان را اخراج کرد و در طول چند سال، به بمب رسید. حال ما می دانیم که کره شمالی طی پنج سال خواهد توانست زرادخانه ای مشتمل بر 100 بمب هسته ای داشته باشد. مانند کره شمالی، ایران هم از بازرسان بین المللی سرپیچی کرده است. ایران حد اقل طی سه بازرسی در سال های 2005 و 2006 و 2010 چنین کاری کرده است. مانند کره شمالی، ایران مهرو موم ها را شکست، دوربین ها را خاموش کرد. می دانم که این برای هیچکس تعجب آور نیست، اما ایران نه تنها از بازرسان سرپیچی ، بلکه با آنها بازی قائم موشک و حقه بازی هم می کند. دیروز آژانس هسته ای سازمان ملل متحد، آژانس بین المللی انرژی اتمی، مجدداً اعلام کرد که ایران هنوز از شفاف سازی درباره برنامه اتمی نظامی خود سر باز می زند. مچ ایران گرفته شد - نه فقط یک بار بلکه دو بار مچ آن گرفته شد -که تاسیسات اتمی مخفی را در نطنز و قم اداره می کرد، تاسیساتی که بازرسان حتی از وجود آن نیز مطلع نبودند. در حال حاضر، ممکن است ایران تاسیساتی مخفی داشته باشد که ما، یعنی آمریکا و اسرائیل، از وجود آن اطلاع نداشته باشیم. همانطور که رئیس سابق بازرسان آژانس بین المللی انرژی اتمی در سال 2013 گفت، "اگر هیچ تاسیسات اعلام نشده ای در ایران وجود نداشته باشد، اولین بار در بیست سال گذشته خواهد بود که این کشور چنین تاسیساتی را ندارد." ایران بارها ثابت کرده است که قابل اطمینان نیست. و بدین دلیل، این اولین مصالحه عمده ، منبع نگرانی بزرگی است. این مصالحه به ایران اجازه می دهد که زیرساخت های عظیم هسته ای خود را در اختیار داشته باشد و تنها اتکای خود را بر بازرسان قرار می دهد تا از فرار هسته ای جلوگیری کنند. این مصالحه خطری بزرگ مبنی بر دستیابی ایران به بمب، با نقض توافق، ایجاد می کند. اما مصالحه بزرگ دوم خطری به مراتب بزرگ تر ایجاد می کند، و آن این است که ایران با حفظ این توافق به بمب برسد. زیرا تقریبا همه محدودیت ها علیه برنامه هسته ای ایران بعد از یک دهه به صورت خودکار لغو می شود. حال، ممکن است یک دهه در زندگی سیاسی، زمانی طولانی به نظر برسد ولی در زندگی یک ملت مانند یک چشم بر هم زدن است. برای زندگی کودکان ما، چشم بر هم زدنی است. همه ما موظف هستیم در نظر بگیریم که زمانی که توانمندی هسته ای ایران هیچ محدودیتی نداشته باشد و همه تحریم ها لغو شود چه اتفاقی خواهد افتاد. در آن صورت ایران از آزادی ایجاد توانمندی هسته ای بزرگی برخوردار خواهد بود که بر اساس آن بتواند بمب های هسته ای بیشماری تولید کند. رهبر معظم ایران به وضوح این را می گوید. او می گوید که ایران هدف داشتن 190000 سانتریفیوژ را دارد، نه 6000 یا حتی 19000 که امروز دارد، بلکه ده برابر این تعداد، یعنی 190000 سانتریفیوژ غنی سازی اورانیوم. با چنین ظرفیت عظیمی، ایران می تواند سوخت لازم برای یک زرادخانه کامل را تولید کند و این فقط چند هفته زمان از موقع تصمیم گیری نیاز دارد. دوست قدیمی من و وزیر امور خارجه آمریکا، جان کری، هفته گذشته تایید کرد که ایران می تواند به صورت مشروع این میزان عمده از سانتریفیوژها را زمانی که توافق منقضی شود داشته باشد. حال، من از شما می خواهم به این مسئله فکر کنید. بزرگ ترین حامی تروریسم جهانی می تواند طی چند هفته با داشتن میزان کافی اورانیوم غنی شده برای یک زرادخانه کامل سلاح های هسته ای و با مشروعیت کامل بین المللی فاصله داشته باشد. و در ضمن، اگر برنامه موشک بالیستیک قاره پیمای ایران بخشی از توافق نیست، و ایران تا این زمان حتی از طرح آن در مذاکرات نیز سر باز زده است. ایران می تواند ابزار تحویل این زرادخانه را به هر گوشه جهان از جمله همه نقاط ایالت متحده داشته باشد. بنابراین، همان طور که مشاهده می کنید، دوستان من، این توافق از دو مصالحه عمده تشکیل شده است: اول این که برنامه گسترده اتمی ایران به قوه خود باقی می ماند و دوم این که محدودیت های این برنامه بعد از یک دهه لغو می شوند. بدین دلیل است که این توافق، توافق بدی است. این توافق راه ایران را برای دستیابی به بمب سد نمی کند؛ بلکه را آن را برای دستیابی به بمب هموار می سازد. پس چه کسی فکر می کند چنین توافقی باید صورت گیرد؟ زیرا این افراد امیدوار ند که ایران طی سال های آینده تغییر کند و بهتر شود، یا این که معتقد ند هر آن چه جایگزین این توافق باشد بدتر خواهد بود؟ خب، من مخالف هستم. من معتقدم حکومت تندروی ایران پس از این توافق تغییری نخواهد کرد و بهتر نخواهد شد. این رژیم طی 36 سال گذشته بر سر قدرت بوده است، و اشتهای حریصانه آن برای تخاصم سال به سال بیشتر شده است. این توافق فقط منجر به برانگیختن بیشتر اشتهای ایران می شود. آیا با لغو تحریم ها و اقتصادی قوی تر، ایران تخاصم کم تری خواهد داشت؟ حال که ایران تحت تحریم است در حال بلع چهار کشور است، با لغو تحریم ها چند کشور دیگر را خواهد بلعید؟ آیا هنگامی که ایران توده انبوهی از پول برای حمایت از تروریسم داشته باشد، کمتر از تروریسم حمایت مالی خواهد کرد؟ چرا رژیم تندروی ایران باید تغییر کند و بهتر شود وقتی می تواند بهترین های هر دو دنیا را داشته باشد: تهاجم در خارج، بهروزی در داخل؟ این سوالی است که همه در منطقه ما از خود می پرسند. همسایگان اسرائیل، همسایگان ایران، می دانند که ایران زمانی که اقتصادی آزاد داشته باشد و راهش برای ساخت بمب هموار شود، تهاجمی تر خواهد شد و از تروریسم بیشتری حمایت خواهد کرد. و بسیاری از این همسایگان می گویند که واکنش آنها مسابقه برای داشتن سلاح های هسته ای خودشان خواهد بود. به این دلیل، این توافق نه فقط ایران را تغییر نمی دهد و بهتر نمی کند بلکه باعث تغییر خاورمیانه و وخامت وضعیت آن می شود. توافقی که باید از اشاعه تسلیحات هسته ای جلوگیری کند، باعث مسابقه تسلیحات هسته ای در خطرناک ترین نقطه کره زمین می شود. این توافق، وداع با اسلحه نخواهد بود. این توافق، پایان کنترل بر تسلیحات خواهد بود. و خاورمیانه به زودی تبدیل به محلی پر از تسلیحات اتمی خواهد شد. منطقه ای که در آن یک درگیری کوچک به جنگی بزرگ تبدیل می شود، محلی برای آتش سوزی هسته ای . اگر کسی بر این عقیده باشد که این توافق باعث می شود راه حلی کوتاه مدت ایجاد شود، باید بیشتر به این مساله فکر کند. زمانی که این راه حل به سر آید، با ایرانی خطرناک تر، خاورمیانه ای پر از بمب اتمی و شمارشی معکوس برای یک کابوس اتمی با القوه مواجه خواهیم شد. خانم ها و آقایان، من امروز اینجا آمده ام که به شما بگویم ما نباید روی امنیت جهان به این امید قمار کنیم که ایران تغییر کند و بهتر شود. ما نباید روی آینده خود و کودکانمان قمار کنیم. می توانیم اصرار کنیم که محدودیت برنامه اتمی ایران تا زمانی که این کشور به خصومت های خود در منطقه و جهان ادامه دهد لغو نشوند. پیش از لغو آن تحریم ها، دنیا باید از ایران سه چیز بخواهد. اول اینکه به تهاجم بههمسایگان خود در خاورمیانه پایان بدهد. دوم این که به حمایت از تروریسم در سراسر دنیا خاتمه بدهد. سوم این که به تهدید به نابود کردن کشور من، اسرائیل، تنها کشور یهودی دنیا پایان دهد. اگر قدرت های جهانی این آمادگی را ندارند که اصرار به لزوم تغییر رفتار ایران پیش از امضای توافق داشته باشند،حد اقل باید بر لزوم تغییر رفتار ایران، پیش از انقضاء توافق، اصرار کنند. اگر ایران رفتار خود را تغییر دهد، این محدودیت ها لغو شود. اگر ایران رفتار خود را تغییر ندهد، این محدودیت ها نباید لغو شوند. اگر ایران می خواهد مانند یک کشور عادی با آن رفتار شود، باید مانند یک کشور عادی رفتار کند. دوستان من، این مساله که جای گزینی برای این مذاکرات وجود دارد چطور، این که دانش هسته ای در ایران را نمی توان حذف کرد، و برنامه هسته ای ایران تا حدی پیشرفت کرده است که نهایت کاری که از عهده ما بر می آید به تأخیر انداختن آنچه که اجتناب ناپذیر است می باشد. یعنی در نهایت آنچه که این توافق پیشنهاد شده در پی دستیابی است؟ دانش هسته ای بدون زیرساخت های هسته ای حاصل زیادی ندارد. یک راننده خودروی مسابقه ای بدون خودروی خود نمی تواند رانندگی کند. یک خلبان بدون هواپیما نمی تواند پرواز کند. بدون هزاران سانتریفیوژ و تن ها اورانیوم غنی شده یا تاسیسات آب سنگین، ایران نمی تواند سلاح های هسته ای تولید کند. برنامه هسته ای ایران را می توان بسیار فراتر از پیشنهاد فعلی ، با اصرار بر یک توافق بهتر و استمرار فشار روی یک رژیم بسیار آسیب پذیر، بخصوص با توجه به کاهش اخیر در قیمت نفت، به عقب راند. اگر ایران تهدید به خروج از میز مذاکرات کند - که معمولا این در بازارهای ایرانی رایج است - بلوف آن ها را رو کنید. آنان باز خواهند گشت زیرا آنها به توافق بسیار بیشتر از شما نیاز دارند. و با حفظ فشار بر ایران و آنهایی که با این کشور داد و ستد می کنند، شما از این قدرت برخوردار خواهید بود که نیازشان را به مراتب بیشتر هم بکنید. دوستان من، بیش از یک سال است که به ما گفته شده که توافق نکردن بهتر از توافق بد است. خب، این یک توافق بد است. این یک توافق خیلی بد است. وضعیت ما بدون آن بهتر است. حال به ما می گویند که تنها گزینه دیگر این توافق بد، جنگ است. این درست نیست. گزینه دیگر این توافق بد، توافقی به مراتب بهتر است: توافقی بهتر که باعث نمی شود زیرساخت های عمده هسته ای ایران و این مدت زمان کوتاه فرار هسته ای به قوه خود باقی بمانند؛ توافق بهتری که محدودیت های برنامه اتمی ایران را تا زمانی که تهاجمات ایران ادامه داشته باشد حفظ می کند؛ توافق بهتری که راه آسانی به ایران برای دستابی به بمب ارائه نمی دهد؛ توافق بهتری که ممکن است اسرائیل و همسایگان آن دوست نداشته باشند اما بتوانند با آن کنار بیایند و در واقع به موجودیت خود ادامه دهند. و هیچ کشوری به اندازه اسرائیل از توافقی خوب که به صورتی صلح آمیز این تهدید را برطرف سازد حمایت نمی کند . خانم ها و آقایان، تاریخ ما را در دو راهی سرنوشت سازی قرار داده است. حال ما باید یکی از این دو راه را انتخاب کنیم. یک راه منجر به توافق بدی می شود که موقطا جاه طلبی های هسته ای ایران را محدود می کند ولی در نهایت باعث ظهور ایرانی مسلح به سلاح اتمی شده و با طبیعت تهاجمی ایران، بدون شک منجر به جنگ می شود. راه دوم، هر چند دشوار ، می تواند به توافقی بسیار بهتر منتهی شود. توافقی که از رسیدن ایران به سلاح هسته ای، خاورمیانه ای هسته ای و پیامدهای وحشتناک هر دو، برای انسانیت جلوگیری می کند. لازم نیست نوشته های رابرت فراست را بخوانید که بدانید باید زندگی کنید تا متوجه شوید که راه دشوارتر معمولاً راهی است که کمتر از آن گذر می شود، ولی برای آینده کشور من، امنیت خاورمیانه و صلح جهانی که همه ما سزاوار آن هستیم، گدر از این راه کم گذار، اهمیت بسیار خواهد داشت. دوستان من، ایستادن در برابر ایران کار آسانی نیست. ایستادن در برابر یک رژیم تاریک و قاتل هرگز راحت نیست. امروز، الی ویزل بازمانده هولوکاست و برنده جایزه نوبل در کنار ما حضور دارد. الی، زندگی و آثار تو الهام بخش معنی دادن به واژگان «تکرار گذشته، هرگز» است. و الی، ای کاش من می توانستم این قول را به تو بدهم که درس های تاریخ را آموخته ایم. فقط می توانم از رهبران دنیا بخواهم که اشتباهات گذشته را تکرار نکنند. آینده را قربانی حال نکنند، تجاوزگری را به امید صلحی واهی فراموش نکنند. اما من می توانم این را تضمین کنم که ایامی که مردم یهودی در برابر دشمنان نسل کش منفعل بودند به سر رسیده است. ما دیگر در میان ملت ها پراکنده نیستیم و در دفاع از خود ضعیف نیستیم. ما حاکمیت خود را در سرزمین باستانی مان یافتیم. و سربازانی که از خانه ما دفاع می کنند، شجاعتی بی حد و مرز دارند. برای اولین بار طی صدها نسل گذشته، ما یهودی ها می توانیم از خود دفاع کنیم. به این دلیل است که من به عنوان نخست وزیر اسرائیل، می توانم به شما یک قول دیگر بدهم: حتی اگر اسرائیل مجبور باشد تنها بایستد،خواهد ایستاد. اما من می دانم که اسرائیل تنها نخواهد ایستاد. و من می دانم که آمریکا در کنار اسرائیل خواهد ایستاد. من می دانم شما در کنار اسرائیل خواهید ایستاد. شما در کنار اسرائیل خواهید ایستاد زیرا می دانید که داستان اسرائیل فقط مربوط به مردم یهودی نمی شود، بلکه مسئله روح بشری است که همواره از تسلیم در برابر دهشت های تاریخ سرباز می زند. روبروی من بر روی دیوار گالری، پیش روی همه ما در این اتاق، تصویر موسی است. موسی مردم ما را از بردگی به سوی دروازه های سرزمین موعود هدایت کرد. و پیشاپیش مردم اسرائیل وارد سرزمین اسرائیل شد. موسی به ما پیامی داد که طی هزاران سال اراده ما را تقویت کرده است. من امروز این پیام را به شما می دهم، "قوی و مصمم باشید، از آنها ترس و واهمه ای نداشته باشید." دوستان من، امیدواریم اسرائیل و آمریکا همیشه در کنار یکدیگر قوی و مصمم باشند. به امید این که هیچ وقت از چالش های پیش روی خود ترس و واهمه ای نداشته باشیم. به امید آینده ای با اعتماد به نفس، قدرت و امید. خداوند نگهدار کشور اسرائیل باشد و خداوند ایاللت متحده آمریکا را حفظ کند. متشکرم. شما فوق العاده هستید. متشکرم آمریکا.